اقتصاد ایران

اقتصاد ایران یک بخش عمومی بزرگ که تخمینی ۵۰٪ از اقتصاد متمرکز را شامل می‌شود. بخش عمده‌ای از صادرات در ایران بر پایهٔ صادرات نفت و گاز است (۸۰٪). در سال ۲۰۱۰ این صادرات ۶۰٪ درآمد دولت را شامل شده‌است. نکتهٔ منحصربه‌فرد در مورد اقتصاد ایران سهم بنیادهای فرهنگی از بودجه دولت مرکزی است که ۳۰٪ بودجه را شامل می‌شود. اقتصاد ایران یکی از معدود اقتصادهای بزرگ است که در جریان بحران مالی ۲۰۰۷-۲۰۰۹ به طور مستقیم لطمه ندید.

مشکلات اقتصادی که نتیجه ترکیبی از کنترل قیمت‌ها و یارانه‌ها به ویژه در بخش مواد غذایی و انرژِی است باعث ادامه سنگینی اقتصاد می‌شود. همچنین قاچاق، کنترل اداری و فساد گسترده و دیگر موانع باعث تضعیف پتانسیل رشد بخش خصوصی در ایران شده‌است. محمود احمدی نژاد به جای یارانه پیشنهاد هدفمند کردن یارانه‌ها را ارائه کرد. با این وجود تلاش‌های قبلی دولت مانند سهمیه بندی کردن بنزین در سال ۲۰۰۷ و تحمیل مالیات بر ارزش افزوده در سال ۲۰۰۸ با مخالفت‌های بعضاً خشونت آمیز روبرو شده بود.

قیمت بالای نفت در سال‌های اخیر به ایران این امکان را داده‌است تا ۹۷ میلیارد دلار ارز آوری داشته باشد. اگرچه این افزایش درآمد به خودباوری و افزایش سرمایه‌گذاری داخلی کمک کرد اما نرخ دورقمی بیکاری و تورم همچنان باقی‌ماند. بر پایه آمار بانک مرکزی ایران نرخ تورم در سال ۲۰۱۰ تا ۱۱٫۵٪ کاهش پیدا کرده‌است. اقتصاد تنها رشد متوسط را به خود دیده‌است. جمعیت تحصیل کرده ایران، ناکارآمدی اقتصاد و سرمایه‌گذاری ناکافی داخلی و خارجی باعث رشد فزاینده ایرانیانی که به خاطر پیدا کردن شغلی مناسب راهی آنسوی آب‌ها می‌شوند شده‌است که نتیجه آن پدیده فرار مغزها است. در حال حاضر ایران از لحاظ برابری قدرت خرید، هجدهمین کشور در دنیا و بر اساس فهرست صندوق بین‌المللی پول ایران رتبه ۲۹ را دارا می‌باشد.

صندوق بین‌المللی پول در ماه مه ۲۰۱۱ نرخ رشد ایران را صفر درصد پیش بینی کرد ولی پس از اعتراض ایران این نرخ رشد را به ۲٫۵ درصد افزایش داد که با این وجود هنوز بسیار کمتر از متوسط نرخ رشد جهانی و منطقه‌ای است. به گزارش صندوق بین‌المللی پول تورم ایران در سال ۲۰۱۱ بالاترین تورم منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا و به میزان ۲۲٫۵ درصد پیش بینی شده است.

com.تولیدایران.www

تاریخچه تولید صنعتی و مدیریت تولید

تولید صنعتی تا سال 1850:
1. انقلاب صنعتی
2. فروپاشی اقتصاد ملکی و سیستم فئودالی
3. متخصص کردن نیروی کار
4. قابلیت تعویض قطعات
5. جابه جایی سیستم کارخانه ای با صنعتگران مستقل و صنایع روستایی
6. تک واحدی ها، کارخانه های تک محصولی با حجم بالا
7. کارخانه هایی که توسط صاحبان دارای صلاحیت لازم از نظر فنی و سرکارگران توانمند اداره می شدند.
8. عملیات مرکزی، توانایی کنترل فرایند را افزایش می داد.
9. تساوی سرعت کارگران و سرعت ماشین

تولید انبوه (1850 تا 1975):
1. تیلوریسم و مدیریت علمی
2. توسعه سریع بازار
3. حمل و نقل بهبود یافته
4. سوگیری به سمت ارتباط انسانی
5. رشد کاربرد کامپیوتر
6. رشد اندازه کارخانه و خروجی آنها
7. کارخانه های چند واحدی، کارخانه های چند محصولی
8. خطوط مونتاژ و فرایند جریان مستمر
9. فرایند اتوماتیک
10. ایجاد کارکنان متخصص و مدیریت عملیات برای اداره کردن پیچیدگی رو به افزایش عملیات
11. ارتباط متضاد نیروی کار - مدیریت؛ ابتدا می کوشد که نیروی کار را تشویق نماید.
12. تأکید بر کاهش هزینه و کنترل فرایند.

تولید انعطاف پذیر (ناب) از 1975 به بعد:
1. رشد محدود بازار
2. اختصاصی شدن بازارها
3. رقابت جهانی
4. سرعت زیاد معرفی محصولات جدید و فرایندهای جدید
5. جابه جایی هزینه با کیفیت قابل پذیرش نیست.
6. توسعه خدمات
7. فرایندهای انعطاف پذیر برای تطبیق با محصولات متنوع با حجم کم.
8. تکنولوژی های نرم افزار گرا
9. شرکت های یکپارچه کامپیوتری
10. اطلاعات به عنوان منبع شرکت
11. عملیات از دیدگاه اسلحه رقابتی
12. افزایش دخالت مدیریت ارشد در تصمیمات فنی
13. نگاه کارگران به عنوان شرکا

سهم نواحی وظیفه ای مختلف در فرایند طراحی محصول:
1. بازار یابی:
• نیاز های مشتری
• اطلاعاتی در مورد رقبا و محصولاتشان
• آینده مطلوب یک خصوصیت محصولی خاص

2. مهندسی فرایند:
• امکان سنجی تولید

3. عملیات:
• انعطاف پذیری و منابع
• سرویس پذیری محصول
• قابلیت های فرایند

4. مالی:
• سرمایه های نقدی در دسترس
• امکان سنجی تولید
• هزینه های تولید درونی پیش بینی شده

5. خرید:
• در دسترس بودن و هزینه مواد و اجزا
• تامین کنندگان دارای قابلیت طراحی

6. تحقیق و توسعه:
• پیشرفت های تکنولوژیکی

7. مهندسی محصول:
• طراحی محصول
• ایمنی محصول
• نمونه های اولیه

8. قانون:
• قوانین محیط زیست
• حق امتیاز

واقعیات جدید بازار:
• پیشرفت سریع در تکنولوژی و علوم بیولوژیکی و فیزیکی، صنایعی با مواد، محصولات و نیازهای بازار جدید را ایجاب می نماید. به طوریکه بیش از 90% پیشرفت های علمی ثبت شده در سال های اخیر اتفاق افتاده.
• با عرضه بیشتر محصولات جدید، دوره عمر اکثر محصولات در حال کاسته شدن می باشد. امروزه در لوازم مصرفی برقی و الکتریکی، به دلیل تکنولوژی های جدید آهنگ رشد و تغییر بسیار بالا و عمر محصولات به شدت کوتاه است.
• کاهش مستمر هزینه های حمل و نقل و ارتباطات باعث تشدید مضاعف رقابت جهانی می شود.
• رقابت جهانی با حذف قوانین حمایتی و گسترش مناطق آزاد بزرگ تشدید شده است.
• به طور کلی بازارها به عوض گسترش، در حال اختصاصی تر شدن (fragmented) هستند. مشتریان متقاضی محصولات با کیفیت بالا و قیمت منطقی می باشند تا نیازهایشان را برآورده سازند. در این شرایط مشتریان در صورت نارضایتی، محصولات دیگر را انتخاب می کنند. درواقع کیفیت بر مبنای مشتری گرایی تعیین می شود.
• توجه رو به افزایش بین المللی به محیط زیست، منجر به ایجاد قوانین سخت گیرانه تر شده است. منابع انرژی موجود متناهی هستند و همچنین قابلیت جهان، جهت بازیابی محصولات و پردازش محصولات بازیافته شده بی پایان نمی باشد.
• استتیک های خنثی تر، منجر به مدهای با دوام تر می شوند که این یکی از اصولی است که بسیار مورد توجه طرفداران گرین دیزاین واقع شده است.
• همزمان با جهانی شدن، خواسته های مصرف کنندگان رو به تغییر و پیچیدگی است و اهمیت جایگاه اجتماعی کالا چند برابر شده است.

com.تولیدایران.www

زن در هنر هخامنشی

باستان شناسان حفار در قطعه ای شکسته ای از یک آجر لعاب دار که از بنایی ایرانی در بابل به دست آمده٬چهری زنی را میبینند که با رنگ سفید نقاشی شده است.قطعه آجری از شوش دست سفیدی مزین به دست بند را نشان می دهد که نیزه ای را حمل می کند.البته این دست نمی تواند از آن زنی باشد.حتی گفته شده که ایرانی ها هیچ زنی را نقش نکرده اند.اما ما طبعا باید به اسنادی کهبه تصادف به دست می ایند نیز بها دهیم.ظاهرا زن در چارچوبی که برنامه های بزرگ امپراتوری و قدرت فرمانروایی آن را به نمایش در می آورد٬نقشی نداشته است.اما در میان آثار هنری کوچک به نقش های بی شماری برمی خوریم که به کمک آنها میتوان به تصویر کاملی از ظاهر زنان امپراتوری بزرگ ایران دست یافت. نخستین موضوعی که بی درنگ جلب توجه میکند لباس زنان است٬که همان لباس چین دار هخامنشی و همان کلاهی است که مردها بر سر دارند.

com.تولیدایران.www

هخامنشیان

به نظر می‌رسد که پوشش زنان در دوران هخامنشیان با دوران مادها چندان تفاوتی نکرده باشد. پیرامون پوشاک زنان در این دوره چنین نوشته شده‌اند: «از روی برخی نقوش مانده ازآن زمان، به زنان بومی بر می‌خوریم که پوششی جالب دارند. پیراهن آنان پوششی ساده و بلند یا دارای راسته چین و آستین کوتاه‌است. به زنان دیگر آن دوره نیز برمی خوریم که ازپهلو به اسب سوارند. اینان چادری مستطیل برروی همه لباس خود افکنده و در زیر آن، یک پیراهن با دامن بلند و در زیر آن نیز، پیراهن بلند دیگری تا به مچ پا نمایان است.»

ویل دورانت دربارهٔ زنان در دوران هخامنشیان می‌گوید: «زنان طبقات بالای اجتماع جرأت آن را نداشتند که جز درتخت روان روپوش دار از خانه بیرون بیایند. هرگز به آنان اجازه داده نمی‌شد که آشکارا با مردان آمیزش (اختلاط) کنند. زنان شوهردار حق نداشتند هیچ مردی را، حتی پدر یا برادرشان باشد، ببینند. در نقش‌هایی که درایران باستان برجای مانده، هیچ صورت زنی دیده نمی‌شود و نامی از ایشان به نظر نمی‌رسد.»

همچنین توسط یک هیئت روس در دره پازیریک قطعه فرشی کشف شده‌است که مراسم مذهبی را ترسیم می‌کنند که توسط چهار زن جشن گرفته شده‌است. آنها ایرانی الاصل هستند و لباس هخامنشی به تن دارند. رنگ پوست شخصیت‌ها سفید، چشم هایشان قهوه‌ای و موهایشان آبی است. در این فرش شباهت لباس زنان با مردان بسیار قابل توجه‌است، فرضیه‌ای که توسط هرودوت پیش از این تایید شده‌است.

پلوتارک مورخ یونانی در مورد شرایط ایران در زمان هخامنشیان می‌نویسد که «هر گاه لازم است زنان ایران از خانه خارج شوند و به سفر روند، درون چادرهای در بسته‌ای می‌نشینند و چادر را بر روی گردونه‌ای قرار می‌دهند و حمل می‌نمایند.» احمد کسروی نتیجه می‌گیرد که استفاده از چنین چادری ویژه توانگران بوده و افراد عادی جهت رفت و آمد مشابه کوچکتر آن را بر سر می‌گرفته‌اند و به تدریج ظاهر آن تغییر کرده و به صورت امروز در آمده ولی نام چادر همچنان بر آن باقی مانده‌است.

com.تولیدایران.www

هزينه تأمين مواد اوليه مورد نياز براى توليد يك تن خميركاغذ از تنه درختان يك ميليون و ۲۰۰ هزار ريال و از باگاس نيشكر فقط ۱۴۰ هزار ريال است. جالب اينكه آزاد كردن باگاس كه زباله نيشكر است براى محيط زيست مضر بوده و تبديل آن به كاغذ نوعى سود دو طرفه محسوب مى شود.

اين در حالى است كه مصرف بى رويه درختان جنگلى بويژه در مناطق شمالى كشور براى تهيه خمير كاغذ، مى تواند اكوسيستم جنگلى اين مناطق كشور را در معرض آسيب جدى و حتى نابودى قرار دهد.

بازيافت كاغذهاى باطله

روزانه فقط در شهر تهران ۴۵۰ تن كاغذ و مقواى ضايعاتى توليد شده توسط مردم دور ريخته مى شود، در حالى كه برخى از كشورهاى همسايه با جمع آورى اين كاغذها مجدداً آن را بازيافت و به خود ما مى فروشند.

در اين ميان نكته اساسى كه بايد در آموزش هاى مدارس و نهادها مورد توجه قرار گيرد، ترغيب مردم به صرفه جويى در كاغذ است؛ صرفه جويى كه بى شك هم به اقتصاد كشور و هم به اقتصاد عمومى و فردى مردم كمك مى كند. عدم صرفه جويى در مصرف كاغذ موجبات تزلزل اقتصادى را فراهم مى كند. جبر دولت براى واردات كاغذ بخش بالايى از بودجه ارزى كشور را صرف وارداتى مى كند كه مى توان به سادگى بودجه آن را كاهش داد. متأسفانه با تمام تبليغات صورت گرفته هنوز كه هنوز است بحث صرفه جويى نتوانسته در فرهنگ زيست محيطى مردم جايگاه خود را پيدا كند.

برخورد مردم با «كاغذ» به عنوان پديده اى دور ريختنى و بلااستفاده شونده است. مردم همين كه در نوشته اى بر روى كاغذ اشتباهى صورت مى دهد، آن كاغذ را فاقد ارزش دانسته و به سطل زباله مى اندازند.

از گذشته هاى دور در فرهنگ كشور ما توجه به نان و جمع آورى ضايعات نان و نان خشك براى گاودارى و خوراك دام وجود داشته است. احترام و ارزشى كه مردم همواره براى ضايعات نان قائل هستند و به هيچ عنوان نان كهنه غيرقابل مصرف را به همراه زباله هاى دورريختنى بيرون نمى ريزند در مورد كاغذ مصداق پيدا نكرده است. اكثر خانواده ها در كنار كيسه زباله شبانه خود، كيسه اى جداگانه را به نان خشك اختصاص مى دهند، گرچه كاغذ از نظر اهميت به پاى نان نمى رسد ولى متأسفانه كاغذ همواره جايگاه مجزايى در تفكيك زباله هاى منازل نيافته و در لابه لاى قوطى هاى كنسرو و پوست هاى ميوه از دست مى رود. نكته مهم اين است كه بايد در كنار سطل هاى آشغال خانواده سطلى تميز در اتاق ها وجود داشته باشد كه تنها و تنها به كاغذ اختصاص پيدا كند.

در صورت عدم توجه به صرفه جويى كاغذ لااقل بايد فرهنگى در بين مردم شكل بگيرد كه در آن فرهنگ، مردم ضمن آشنايى با بحث بازيافت كاغذها، بدانند كاغذ تنها در صورتى كه قابل نوشتن باشد، ارزشمند نيست و مى توان ضايعات آن را نيز دوباره طى مراحل بازيافتى به كاغذ تازه تبديل كرد.

com.تولیدایران.www